Bedankt donateurs!!

Wat vliegt de tijd hier zeg...er is hier zoveel te doen, zoveel te zien maar ik merk nu echt wel dat 6 weken gewoon veelste kort is!

Deze week ook weer druk weekje gehad...maandag gewoon lekker naar babieshome knuffelen en spelen met de kinderen. Ik stond die dag op de baby's, met 7 kleine monstertjes! Er is ook een kindje dat twee maanden tevroeg is geboren...echt een wonder dat ze er nog is en dat het goed met haar gaat. In Nederland was het zeker een couveuse kindje geweest. Hier leggen ze het kindje (Martina) gewoon in dr bedje met fleece dekentjes over haar heen. Sowieso nemen ze het hier niet zo nauw met veiligheid en hygiëne. Kinderen spelen gewoon op plekken met gaten in de grond, op trappen etc. De hygiëne...tsjah, als er een kindje geplast heeft op de mat, gewoon met de plas broek eraf vegen en klaar is kees...dat gaat bij ons wel even anders! Soms zijn wij ook wel TE beschermend denk ik...

Het is heel moeilijk om hier grenzen te stellen waar je wat aan uitgeeft. Het komt soms voor dat een aunti (die werken bij babieshome) geen geld hebben om naar de dokter te gaan, dan denk ik...moet ik het dan voor haar betalen..dat wil ik wel maar als ze het daar weten komen, komen er meer naar je toe voor geld. Het is zo moeilijk om hierin grenzen te stellen en het werkt hier niet om mensen gewoon cash geld te geven, je moet dan echt met ze mee gaan zodat je zelf iets voor ze kan kopen of zien dat ze het daarvoor gebruiken en dat is heel erg lastig! Maar ben blij met de projecten waar het geld naar toe is gegaan.
Dinsdag zijn Rachelle en ik samen met Stella, Dorien (Bulungi kids), Richard (driver) en Edward (Fysio) naar Kampala gegaan om spullen te kopen voor de Bulungi (gehandicapte) kinderen. Edward heeft meer materialen nodig om zijn werk beter te kunnen doen en Rachelle en ik zagen daar een kans om te helpen. We zijn bij een centrum geweest waar ze ook 'standingframes' maken. Bij Stella en Dorien hebben we ze op maat laten aanmeten daar. Wat een reis was het om de kids te vermaken in de 3uur durende rit en ze te dragen van plek naar plek omdat ze natuurlijk niet zelf kunnen lopen. Maar het was het meer dan waard! We hebben ook veel spullen gekocht die de andere kinderen kunnen gebruiken met hun fysiotherapie. Dus namens de bulungi kinderen en Edward mag ik de donateurs heel erg bedanken!!

We komen echt rare dingen tegen in Oeganda. Cecile een Belgische meid die vrijwilliger is in een ziekenhuis is vertelde ons dat als er een ongeluk gebeurt je de gewonden niet mag helpen. Stel je hebt een auto ongeluk veroorzaakt kan je ook maar beter door rijden anders wordt je vermoord door bendes en als je gewond op straat ligt (ook als je niet de veroorzaker bent) mag niemand je helpen anders worden diegene ook vermoord...heel erg bizar en ook een beetje eng hoor!! De terug weg van Kampala zagen we iemand heel gewond op de weg liggen waar veel mensen waren maar niemand hiel het slachtoffer...het schijnt hier een soort bijgeloof te zijn! Wat mij betref een hele vreemde, maar gelukkig heb je minder te vrezen als ''muzungu" en heb je grotere kans dat er wel hulp komt als wij een ongeluk krijgen. Dus maak jullie geen zorgen :)

Woensdag zijn Sterre, Dunya, Rachelle en ik naar een project gegaan op het platteland net buiten Jinja. De kinderen van de omliggende dorpjes gaan daar heen om naar school te gaan en te eten. Sommige kinderen krijgen thuis geen eten en Sem, die het project heeft opgezet, geeft deze kinderen ook te eten na school. Sem en zijn vrouw hebben zelf 4 kinderen en nog een stuk of 7 weeskinderen die ze verzorgen, een hele goede man en vrouw dus! Het was zo bizar, toen de kinderen ons zagen waren ze meteen dol enthousiast en wilden allemaal op de foto, je hand vast houden, met je spelen...heerlijk! We hebben in de pauze lummelen gedaan en na de pauze mochten we een uurtje les gaan geven en hebben we ze de delen van het lichaam laten benoemen en daarna een ouderwets potje BINGO...vinden ze geweldig en het is nog educatief ook! Bij dit project ga ik ook een donatie geven zodat alle kinderen een schooluniform hebben. Nu zitten er kinderen tussen waaraan de ouders geen geld hebben om er eentje te kopen en voor hun zou het fijn zijn dat ze erg eentje zouden hebben. Verder hebben ze hier kraanwater nodig en samen met Rachelle geef ik geld om dit hier aan te leggen voor de hygiëne. Kinderen kunnen dan gewoon hun handen wassen voor het eten, de afwas kan ermee gedaan worden, zonder stomend water kan je niet zo veel beginnen. Ze waren er daar zo blij mee en binnen twee weken zijn de schooluniformen af alleen het kraanwater duurt wat langer maar er komen foto's van! Namens Sem en de schoolkinderen heel erg bedankt donateurs!

Volgende week als het goed is met de rest van de donaties ga ik samen met de verpleegster van het babieshome naar een kliniek om spulletjes te halen die zij nodig heeft om de kinderen goed te kunnen behandelen maar geen geld voor is zoals antibiotica, verband, vitaminepillen etc.

Heel veel liefsssss