Mijn eerste week vrijwilligerswerk!
Door: Marye
Blijf op de hoogte en volg Marye
02 Maart 2014 | Oeganda, Jinja
Haii iedereen,
Super bedankt voor de lieve berichtjes :) Hier gaat alles goed...Oeganda is in Nederland in het nieuws met de anti-homo wet maar wij hebben er geen last van hier hoor maar we moeten wel broeken of rokken dragen tot over je knie want je wordt anders heel raar aangekeken...dus daar houden we ons maar gewoon aan dan he :) als in naar NL terug kom heb ik alleen bruine onderbenen...beetje jammer!
Waar waren we gebleven...het eerste weekend hebben Sterre en ik rustig aan gedaan...lekker in t zonnetje gezeten bij t zwembad enzo! Maandag kon het vrijwilligerswerk echt beginnen. We zouden misschien naar 'the village' gaan met Rachel maar dat ging niet door dus dat schuiven we even en week vooruit. The village is een dorpje op het platteland, zonder stromend water, elektriciteit...heel primitief! Super leuk om dagje te kijken en die week erop gaan we er 4 dagen heen!
Maar goed...het babieshome! Onze week ziet er als volgt uit: we werken van maandag tot vrijdag van half 10 tot 4. Op de dinsdag gaan we zwemmen met de oudste kinderen en op de donderdag gaan we zwemmen met de gehandicapte kinderen! Dat is zo leuk...je ziet echt dat ze er plezier in hebben om mee te gaan! Voor de rest zijn we op babieshome en spelen we met de kids!
Er zijn op dit moment best veel vrijwilligers met leuke Nederlandse meiden maar wel goed verdeeld over de verschillende groepen gelukkig! Deze week hebben we hebben heerlijk met de kindjes op schoot gezeten, met ze gespeeld, eten gegeven en rond de middag in badje gedaan en naar bed gebracht! Heb maandag meegelopen met de kids van 1 tot 3 jaar...aaaahhh wat zijn ze lief! Dus dat wordt mijn groep waarmee ik hier nog 4 a 5 weken mee ga werken. Ze zijn hier heerlijk aanhankelijk en komen lekker bij je zitten en op een gegeven moment viel er eentje bij me in slaap!! Je wordt hier gewoon verliefd op de kindjes...wil er nu al 3 mee naar huis nemen!! Je kan gewoon super leuk met ze spelen, boekje lezen, schommelen of gewoon lekker knuffelen! Al zit je aan het einde van de dag onder de pap, rijst, bonen, snot en als je pech hebt heeft er eentje op je schoot geplast!
Maar dat is het allemaal waard hoor...
Met een kindje gaat het erg goed in babieshome, zij heeft en heel erg trauma omdat ze erg is verwaarloost thuis...ze slaat zichzelf, at nauwelijks en maakte geen contact met de mensen. Nu had ze twee hele goede dagen waarin ze veel lachte en ze houdt van het liedje 'ik zag twee beren...broodjes smeren'. Ze krijgt hier ook therapie van twee Nederlandse vrijwilligers. Het is super fijn om dat mee te mogen maken dat je een kindje zich zo ziet ontwikkelen!
Dinsdag toen de kids sliepen zijn wij gaan lunchen in de stad...nog even een broek kopen bij een winkeltje waar we vaker komen...begint het ineens te plenzen (tsjah, regenseizoen hier)! Dus wij gezellig met die mevrouw gezeten, gekletst over Oeganda en de mannen. Ze mogen hier namelijk meerdere vrouwen hebben, al hebben ze kinderen kunnen ze makkelijk naar een andere vrouw en hebben ze geen omkijken meer naar hun andere vrouw en kinderen. De opvoeding gaat ook veel minder met liefde dan bij ons, ze zijn veel strenger! Ik zie de Oegandese vrouw echt als sterke vrouw...werken om voor je kinderen te kunnen zorgen! Ze hebben hier geen alimentatie zoals het is in Nederland...dan merk je pas hoe goed wij het allemaal geregeld hebben! We hebben haar wat Nederlandse zinnetjes geleerd...en mooi schilderij bij dr gekocht! Wat een leuk en interessant dagje...
Ik heb hier mijn naam moeten veranderen...telkens als ik mijn naam zei moesten de Oegandese mensen heel hard lachen en gniffelen...naja weet ik veel! We waren op de markt en ik zei tegen een man mijn naam...hij lachen met z'n vrienden en hij zei 'weet je wel wat dat betekend?' ik zeg...uhm nee! Hij zei 'prostitué'...heb ik weer!!! en later zeiden anderen het ook...Bedankt pap en mam! Heb mijn naam nu veranderd naar Christina, mijn eerste naam!
Vandaag zijn we nog naar een kerk geweest...ze zijn hier erg katholiek dus dat moeten wij ook meemaken he! Vorige week ook geweest maar dat was meer een Amerikaanse kerkdienst (beetje TE voor mij) deze was meer Oegandees met veel lokale mensen...lekkere muziek en veel minder overdreven! De kerkdiensten duren hier wel 2 uur maar super leuk om mee te maken, het zijn vrolijkere diensten dan in NL, meer swingende muziek!
Het babieshome was trouwens heel blij met de katoenen luiers, knuffels en kleertjes! De rest van de kleertjes gaan naar 'the village' waar ze eigenlijk de afdankertjes krijgen van babieshome maar daar kunnen ze ook wel mooie kleertjes gebruiken dus daar ga ik ze over ongeveer een week blij mee maken!! Dus namens Babieshome alvast bedankt voor alle spulletjes van jullie!
Heel veel liefs,
Marye
Super bedankt voor de lieve berichtjes :) Hier gaat alles goed...Oeganda is in Nederland in het nieuws met de anti-homo wet maar wij hebben er geen last van hier hoor maar we moeten wel broeken of rokken dragen tot over je knie want je wordt anders heel raar aangekeken...dus daar houden we ons maar gewoon aan dan he :) als in naar NL terug kom heb ik alleen bruine onderbenen...beetje jammer!
Waar waren we gebleven...het eerste weekend hebben Sterre en ik rustig aan gedaan...lekker in t zonnetje gezeten bij t zwembad enzo! Maandag kon het vrijwilligerswerk echt beginnen. We zouden misschien naar 'the village' gaan met Rachel maar dat ging niet door dus dat schuiven we even en week vooruit. The village is een dorpje op het platteland, zonder stromend water, elektriciteit...heel primitief! Super leuk om dagje te kijken en die week erop gaan we er 4 dagen heen!
Maar goed...het babieshome! Onze week ziet er als volgt uit: we werken van maandag tot vrijdag van half 10 tot 4. Op de dinsdag gaan we zwemmen met de oudste kinderen en op de donderdag gaan we zwemmen met de gehandicapte kinderen! Dat is zo leuk...je ziet echt dat ze er plezier in hebben om mee te gaan! Voor de rest zijn we op babieshome en spelen we met de kids!
Er zijn op dit moment best veel vrijwilligers met leuke Nederlandse meiden maar wel goed verdeeld over de verschillende groepen gelukkig! Deze week hebben we hebben heerlijk met de kindjes op schoot gezeten, met ze gespeeld, eten gegeven en rond de middag in badje gedaan en naar bed gebracht! Heb maandag meegelopen met de kids van 1 tot 3 jaar...aaaahhh wat zijn ze lief! Dus dat wordt mijn groep waarmee ik hier nog 4 a 5 weken mee ga werken. Ze zijn hier heerlijk aanhankelijk en komen lekker bij je zitten en op een gegeven moment viel er eentje bij me in slaap!! Je wordt hier gewoon verliefd op de kindjes...wil er nu al 3 mee naar huis nemen!! Je kan gewoon super leuk met ze spelen, boekje lezen, schommelen of gewoon lekker knuffelen! Al zit je aan het einde van de dag onder de pap, rijst, bonen, snot en als je pech hebt heeft er eentje op je schoot geplast!
Maar dat is het allemaal waard hoor...
Met een kindje gaat het erg goed in babieshome, zij heeft en heel erg trauma omdat ze erg is verwaarloost thuis...ze slaat zichzelf, at nauwelijks en maakte geen contact met de mensen. Nu had ze twee hele goede dagen waarin ze veel lachte en ze houdt van het liedje 'ik zag twee beren...broodjes smeren'. Ze krijgt hier ook therapie van twee Nederlandse vrijwilligers. Het is super fijn om dat mee te mogen maken dat je een kindje zich zo ziet ontwikkelen!
Dinsdag toen de kids sliepen zijn wij gaan lunchen in de stad...nog even een broek kopen bij een winkeltje waar we vaker komen...begint het ineens te plenzen (tsjah, regenseizoen hier)! Dus wij gezellig met die mevrouw gezeten, gekletst over Oeganda en de mannen. Ze mogen hier namelijk meerdere vrouwen hebben, al hebben ze kinderen kunnen ze makkelijk naar een andere vrouw en hebben ze geen omkijken meer naar hun andere vrouw en kinderen. De opvoeding gaat ook veel minder met liefde dan bij ons, ze zijn veel strenger! Ik zie de Oegandese vrouw echt als sterke vrouw...werken om voor je kinderen te kunnen zorgen! Ze hebben hier geen alimentatie zoals het is in Nederland...dan merk je pas hoe goed wij het allemaal geregeld hebben! We hebben haar wat Nederlandse zinnetjes geleerd...en mooi schilderij bij dr gekocht! Wat een leuk en interessant dagje...
Ik heb hier mijn naam moeten veranderen...telkens als ik mijn naam zei moesten de Oegandese mensen heel hard lachen en gniffelen...naja weet ik veel! We waren op de markt en ik zei tegen een man mijn naam...hij lachen met z'n vrienden en hij zei 'weet je wel wat dat betekend?' ik zeg...uhm nee! Hij zei 'prostitué'...heb ik weer!!! en later zeiden anderen het ook...Bedankt pap en mam! Heb mijn naam nu veranderd naar Christina, mijn eerste naam!
Vandaag zijn we nog naar een kerk geweest...ze zijn hier erg katholiek dus dat moeten wij ook meemaken he! Vorige week ook geweest maar dat was meer een Amerikaanse kerkdienst (beetje TE voor mij) deze was meer Oegandees met veel lokale mensen...lekkere muziek en veel minder overdreven! De kerkdiensten duren hier wel 2 uur maar super leuk om mee te maken, het zijn vrolijkere diensten dan in NL, meer swingende muziek!
Het babieshome was trouwens heel blij met de katoenen luiers, knuffels en kleertjes! De rest van de kleertjes gaan naar 'the village' waar ze eigenlijk de afdankertjes krijgen van babieshome maar daar kunnen ze ook wel mooie kleertjes gebruiken dus daar ga ik ze over ongeveer een week blij mee maken!! Dus namens Babieshome alvast bedankt voor alle spulletjes van jullie!
Heel veel liefs,
Marye
-
02 Maart 2014 - 12:28
Mam:
Wat weer een mooi verhaal ik kijk er elke keer weer naar uit. -
02 Maart 2014 - 13:41
Pap:
Wat een belevenis weer, ben trots op je dat je dit allemaal onderneemt.Je doet goed werk en je geniet er zelf ook van. Dat van jou naam MARYE heeft je moeder er 26 jaar geleden door gedrukt hoor, ha,ha,ha. Ga zo door schat. hou van je. je pa. -
02 Maart 2014 - 19:31
Marleen:
Ooo wat een mooi verhaal, ik heb wel eve moeten slikken af en toe. Goed werk doe je daar Christina. Xx knuffels -
02 Maart 2014 - 22:25
Jack Dekkers:
Ik noem jou nooit Marye meer - dat kan ik mijn lieve nichtje toch niet aandoen. Hou daar de lange rokken of broeken maar aan.
Ik kan me goed voorstellen dat die kinderen het prachtig vinden, en, ze hebben het nodig, want sommigen hebben wat meegemaakt.
groeten, Jack
-
03 Maart 2014 - 13:35
Judith:
Haii meis, dat klinkt allemaal superleuk, interessant en heel erg dankbaar. Geniet lekker van alle aandacht van die lieve schatjes:-) dikke kus van Evi, Klaas & Juud -
01 April 2014 - 08:55
Anne:
Hè lieve schat!
Wat een belevenissen! Haha aan het einde van de reis wil je vast alle kindjes meenemen.
Haha en dat van je naam, heb jij weer haha!
Veel plezier en tot snel!
Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
